Jemioła od wieków uznawana była za symbol miłości, życia i płodności. Ziele druidów to jednak nie tylko symbolika i wierzenia. Jemioła wykazuje szereg właściwości leczniczych i może być sprzymierzeńcem m.in. w leczeniu onkologicznym. Stymuluje układ odpornościowy i wspomaga eliminację komórek nowotworowych.
Igliwie i młode gałązki świerka pospolitego mogą być wykorzystywane leczniczo. To właśnie w zimie świerk zawiera najwięcej żywicy i witaminy C. Znajduje zastosowanie zwłaszcza w leczeniu stanów zapalnych układu oddechowego. Działa wykrztuśnie, przeciwdrobnoustrojowo, przeciwzapalnie i wzmacniająco.
Żywotnik, znany również jako tuja, jest bardzo popularną, chętnie sadzoną na żywopłoty rośliną ozdobną. Najczęściej sadzony w naszym kraju żywotnik zachodni (Thuja occidentalis) działa m.in. przeciwdrobnoustrojowo, przeciwzapalnie, antyoksydacyjnie, przeciwwirusowo, stymulująco na układ odpornościowy. Wykorzystywany jest w fitoterapii, homeopatii i weterynarii.
Żółtlicę można wykorzystać zarówno do celów leczniczych, jak i kulinarnych. W Kolumbii i Peru jest bardzo popularnym ziołem i warzywem. W medycynie ludowej na całym świecie wykorzystywana jest zwłaszcza w leczeniu problemów dermatologicznych i różnego rodzaju ran.
Mniszek jest znanym i cenionym surowcem leczniczym, ma znaczenie zwłaszcza jako środek żółciopędny i poprawiający trawienie. Znajdziemy go w wielu mieszankach ziołowych, m.in. wspomagających pracę wątroby, pobudzających wydzielanie soku żołądkowego, obniżających poziom cukru i lipidów we krwi, pobudzających procesy przemiany materii, moczopędnych, odtruwających czy wspomagających odchudzanie.
Liście borówki brusznicy wykorzystywane są zwłaszcza jako środek dezynfekujący drogi moczowe. Działanie to jest związane z arbutyną i jej pochodnymi i ich działaniem przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym. Liście brusznicy usprawniają funkcjonowanie układu moczowego oraz wspomagają organizm w zwalczaniu infekcji i stanów zapalnych.
Topinambur jest cennym źródłem składników mineralnych, pokarmowych i witamin. Na szczególną uwagę zasługuje gromadzona w jego bulwach inulina, która stymuluje wzrost korzystnej mikroflory jelit. Reguluje pasaż treści pokarmowej, zmniejsza poposiłkowy poziom cukru, ułatwia wchłanianie pierwiastków, a także wspiera odporność naszego organizmu.
Owoce pigwowca mogą przyczyniać się do wzbogacenia diety w silne antyoksydanty oraz liczne mikro- i makroelementy, które są niezwykle ważne w utrzymaniu zdrowia człowieka. Podkreśla się ich działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwbólowe, przeciwskurczowe, immunoregulacyjne.
Owoc dzikiej róży jest surowcem witaminowym. Słynie zwłaszcza z bardzo wysokiej zawartości witaminy C (kwasu askorbinowego). Świeże owoce mogą zawierać jej nawet do 1200 mg/100 g. Wykorzystywane są zwłaszcza jako środek odżywczy i wzmacniający. Warto po nie sięgać w przeziębieniach, stanach ogólnego osłabienia czy rekonwalescencji.
Geranium swoje właściwości lecznicze zawdzięcza przede wszystkim zawartości olejku geraniowego. Wykazuje szereg właściwości, działa m.in. przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybiczo, przeciwwirusowo, przeciwpasożytniczo, przeciwzapalnie, przeciwbólowo, uspokajająco.