Żółtlicę można wykorzystać zarówno do celów leczniczych, jak i kulinarnych. W Kolumbii i Peru jest bardzo popularnym ziołem i warzywem. W medycynie ludowej na całym świecie wykorzystywana jest zwłaszcza w leczeniu problemów dermatologicznych i różnego rodzaju ran.
Mniszek jest znanym i cenionym surowcem leczniczym, ma znaczenie zwłaszcza jako środek żółciopędny i poprawiający trawienie. Znajdziemy go w wielu mieszankach ziołowych, m.in. wspomagających pracę wątroby, pobudzających wydzielanie soku żołądkowego, obniżających poziom cukru i lipidów we krwi, pobudzających procesy przemiany materii, moczopędnych, odtruwających czy wspomagających odchudzanie.
Liście borówki brusznicy wykorzystywane są zwłaszcza jako środek dezynfekujący drogi moczowe. Działanie to jest związane z arbutyną i jej pochodnymi i ich działaniem przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym. Liście brusznicy usprawniają funkcjonowanie układu moczowego oraz wspomagają organizm w zwalczaniu infekcji i stanów zapalnych.
Topinambur jest cennym źródłem składników mineralnych, pokarmowych i witamin. Na szczególną uwagę zasługuje gromadzona w jego bulwach inulina, która stymuluje wzrost korzystnej mikroflory jelit. Reguluje pasaż treści pokarmowej, zmniejsza poposiłkowy poziom cukru, ułatwia wchłanianie pierwiastków, a także wspiera odporność naszego organizmu.
Owoce pigwowca mogą przyczyniać się do wzbogacenia diety w silne antyoksydanty oraz liczne mikro- i makroelementy, które są niezwykle ważne w utrzymaniu zdrowia człowieka. Podkreśla się ich działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwbólowe, przeciwskurczowe, immunoregulacyjne.
Owoc dzikiej róży jest surowcem witaminowym. Słynie zwłaszcza z bardzo wysokiej zawartości witaminy C (kwasu askorbinowego). Świeże owoce mogą zawierać jej nawet do 1200 mg/100 g. Wykorzystywane są zwłaszcza jako środek odżywczy i wzmacniający. Warto po nie sięgać w przeziębieniach, stanach ogólnego osłabienia czy rekonwalescencji.
Geranium swoje właściwości lecznicze zawdzięcza przede wszystkim zawartości olejku geraniowego. Wykazuje szereg właściwości, działa m.in. przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybiczo, przeciwwirusowo, przeciwpasożytniczo, przeciwzapalnie, przeciwbólowo, uspokajająco.
Ze względu na urozmaicony skład chemiczny, krwawnik wywiera szerokie działanie farmakologiczne. Stosowany jest najczęściej w stanach zapalnych przewodu pokarmowego i zaburzeniach trawiennych.
Nawłoć wykorzystywana jest zwłaszcza w dolegliwościach układu moczowego, jak infekcje dróg moczowych i profilaktyka kamicy nerkowej. Znajduje zastosowanie również w schorzeniach układu pokarmowego oraz chorobach metabolicznych.
Jak wykazują badania naukowe i doświadczenia kolejnych pokoleń, bez czarny jest niezwykle cenną rośliną, nieocenioną nie tylko w okresie grypy i przeziębienia. Za główny bioaktywny składnik owoców bzu zwykle uważane są antocyjany, które zapewniają ochronę przed stresem oksydacyjnym.